Opowiem Wam moją historię.... Z prawem w tle...

Witajcie :)

Postanowiłam Wam dziś udokumentować moją ostatnią nieobecność a mianowicie jak to niewiele wystarcza żeby jedna osoba skomplikowała nam życie. 

Poczytajcie.

Gdzieś w dalekiej galaktyce albo za lasami i górami mieszkał kiedyś mój wujek ( podobno) który był i nagle go nie ma. O co chodzi. Jak długo żyje na świecie a mianowicie 27 lat w życiu chłopa na oczy nie widziałam. Okazuje się że zmarł. Świeć mu Boże. 

Dobra ciągnę dalej. Pewnego słonecznego dnia do domu mamy przychodzi pismo z sądu a w nim napisane że dostała mamusia spadek. Piękne uczucie. Wow kasa, samochód, pewnie kupę pola które idzie sprzedać będzie kasa i te miny zadowolenia. A tu zonk jak jasna cholera. Okazuje się że mamusia dostała w spadku dług cholera kupę kasy długu do spłacenia. I zaczęły się jaja. Miny nam zrzedły.

Żonka zmarłego a dodatkowo jakaś śmieszna pani poseł z Wałbrzycha zrzeka się długu, robi podzielność majątkową a po reszcie rodziny sąd zaczyna szukać osłów które spłacą długi kupę tysięcy długów. I co? To jeszcze nic. 

Notariusz, sąd i załatwianie kupy papierów nagle staja się moimi przyjaciółmi. Najpierw pierwsza wizyta u pani notariusz i zrzekam się spadku z reszta 15 osobowej rodziny składającej się z samych dorosłych. Masakra. Biurokracja. Stówka za podpis i napisanie aktu, do tego dodaj znaczki i w ogóle. A gdzie tam reszta. 

( źródło internet)

Teraz kolej na nasze dzieci. Teraz wchodzimy na drogę sądową. I tu dopiero jaja jak berety. Okazuje się że najpierw do sądu trzeba złożyć wniosek o odrzucenie spadku przez małoletniego, później rozprawa, uprawomocnienie wyroku i znowu pani notariusz i znowu kasa. A co sąd to obyczaj. Każdy chce inne papiery, każdy chce więcej kasy. W końcu okazuje się że nasza Polska to kraj beznadziejny jeśli chodzi o prawo. I co dalej. 

Jak już udało mi się złożyć dokumenty oczywiście tak kompletne jak sąd chce zaczynają opadać mi ręce. 2 beznadziejne miesiące starań. Wyczekiwanie na rozprawę sądową a jest okres letni wiec jestem w kaczej du... Teraz dowiaduje się że zostało mi mało czasu mam tylko pół roku jeśli się nie wyrobie wszystko przepadnie i od nowa. 

Śpię spokojnie do dziś kiedy się okazuje że moja ciotka która składała wniosek w tym samym sądzie co ja jest po rozprawie nie odrzucili tego spadku i co teraz? Nie wiem... masakra boje się... szczerze powiem mam dość. Przecież to nasze prawo jest chore. A mnie się nie pyta nikt czy mam co dziecku do gara włożyć. Rypie tylko na opłaty urzędowe i nie tylko. 

Skoro najbliższa rodzina zrzeknie się spadku to ścigają resztę jeleni. Może oni zapłacą. I potem leci moja mama, jej dzieci, nasze dzieci, dzieci ich dzieci i dzieci ich dzieci i tak w koło Macieju a ty bądź mądra i pisz wiersze. 

Ja szczerze powiem mam serdecznie tego dość. W życiu by mi się nie śniło dostać tyle kasy w długu a mianowicie 750 tysięcy za jakieś machlojki a pani poseł która siedzi koło Tuska śpi z palcem w d... i z nas się śmieje. 

( źródło internet)

Na koniec dodam Wam tyle że to nie koniec. Zjadło mi to kupę nerwów, 2 miesiące wycięte z życiorysu, 500 złotych już nie moje a gdzie tam do końca tego wszystkiego I w co to poszło w nic. W żaden sposób mnie to nie uszczęśliwiło tylko załamało bardziej bo jak można. W takie sposób nawet udało mi się przekonać jakie są urzędy, jaką robią łaskę i jakie przywileje mają posłowie. 

A ja nawet go nie znałam, w życiu nie widziałam a już tym bardziej moje dziecko które od kilku lat jest na świecie. To jest chore. 

Wysiadam....

Teraz już wiecie dlaczego mnie nie ma w ostatnim czasie. Nie wyrabiam. Może niektórym się wydaje że idzie dać rade ze wszystkim ja już nie mam siły wykończy mnie to chyba szybciej niż myślę. 

Dziękuję za wysłuchanie :)

  Zanudziłam he he na maksa :P